طراحی و ساخت زره ترکیبی کامپوزیتی و بررسی میزان نفوذ بالستیکی آنها |
کد مقاله : 1130-ICME2025 (R1) |
نویسندگان |
رضا سرخوش *1، محمد حسین شفیعی ینگابادی2، محمد قاسمی اسکندری3 1استادیار، دانشکده مهندسی هوافضا، دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری، تهران 2دانشجو کارشناسی، دانشکده مهندسی هوا فضا، دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری، تهران، ایران 3دانشجوی کارشناسی، دانشکده مهندسی هوا فضا، دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری، تهران، ایران |
چکیده مقاله |
امروزه کامپوزیتها با توجه به ویژگیهای منحصر به فردشان از جمله؛ نسبت استحکام به وزن بالا، مقاومت در برابر خوردگی، مقاومت در برابر ضربه و... به عنوان یک ماده پر کاربرد در صنایع نظامی، حمل و نقل و... تبدیل شده اند. از این مواد برای ساخت جلیقه و زره ضد گلوله نیز استفاده میکنند. از شاخههای کامپوزیتها، کامپوزیتهای پلیاتیلنی با جرم مولکولی بالا (UHMWPE) هستند که در صنعت نظامی در ساخت خودروهای ضد گلوله و تجهیزات دفاعی کاربرد دارند. یکی از پارامترهایی که در کامپوزیتهای پلیاتیلن مورد بحث و ارزیابی قرار میگیرد ؛ کارایی در برابر نفوذ گلوله است. در این مقاله به فرآیند ساخت و آمادهسازی کامپوزیت پلیاتیلن با جرم مولکولی بالا و مقایسه آن با موادی نظیر ورقه فولادی و سرامیک(سیلیسیم کاربید) در برابر آزمون نفوذ بالستیکی، پرداخته میشود. در این پژوهش چهار نمونه زره از مواد UHMWPE خالص (نمونه اول)، UHMWPE + ورق فولادی (نمونه دوم)، تمام فولادی (نمونه سوم) و UHMWPE + سرامیک SiC (نمونه چهارم) طراحی و ساخته شد. به منظور ارزیابی این نمونهها در ساخت جلیقه در برابر نفوذ گلوله 7.62، آنها را از نظر تروما، وزن، جذب انرژی ویژه و... در شرایط و اندازههای یکسان مقایسه شدند. نتایج نشان داد که نمونه اول بهترین عملکرد و نمونه سوم بدترین عملکرد دارد. بالاترین مقدار جذب انرژی ویژه مربوط به نمونه اول با 245.71 ژول بر کیلوگرم است. |
کلیدواژه ها |
جلیقه ، زره ضد گلوله، کامپوزیت پلیاتیلن با جرم مولکولی بالا (UHMWPE)، سیلسیم کاربید (SIC)، ورق فولادی |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |