بررسی استحکام فشاری قطعات پرینت سه‌بعدی با بافت استخوان
کد مقاله : 1128-ICME2025 (R1)
نویسندگان
سیدجلال هاشمی *1، مرتضی رمضانی2، شروین سلطانلو2، رضا پورعباسی2
1استادیار، گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه ملی مهارت
2دانشگاه ملی مهارت
چکیده مقاله
روش لایه‌نشانی ذوبی (FDM) یکی از روش‌های مرسوم در ساخت افزایشی قطعات است که در آن از ماده اولیه به شکل فیلامنت استفاده می‌شود. اگرچه FDM یک فناوری محبوب برای ساخت نمونه‌های اولیه با هندسه پیچیده و سایر محصولات با زمان چرخه کاهش‌یافته است، اما با چندین اشکال از جمله خواص مکانیکی ناکافی و کاهش دقت ابعادی نیز محدود است. اگرچه FDM در ابتدا توسط کرامپ در سال 1988 ثبت شد که شرکت Stratasys را در سال 1989 راه‌اندازی کرد، اما این حق اختراع اکنون منقضی شده است و بنابراین امکان ساخت چاپگرهای ارزان قیمت FDM وجود دارد و این فرآیند تولید هر روز بیشتر مورد توجه مصرف‌کنندگان قرار می‌گیرد. در این مقاله برای ساخت قطعات با بافت استخوانی از روش FDM استفاده شده است. هشت حالت آزمایشی مورد مطالعه قرار گرفته که در آن چهار حالت بدون استفاده از فوم بوده است. قطعات مکعبی با ضخامت دیواره مختلف پرینت شده‌اند. تعدادی از قطعات با فوم پر شده و اثر آن بر استحکام فشاری قطعات بررسی شده است. نتایج نشان می‌دهد که با افزودن فوم به ساختار قطعه، استحکام فشاری آن تا %95 افزایش می‌یابد. از طرف دیگر استفاده از دیواره جانبی به تحمل فشار بافت استخوانی کمک می‌کند.
کلیدواژه ها
ساخت افزایشی، لایه‌نشانی رسوبی، بافت استخوان، استحکام فشاری
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر