تحلیل تنش وارد بر پین با درنظرگرفتن لقی‌ بین دو عضو درگیر و تحلیل طول تکیه‌گاه درگیر
کد مقاله : 1068-ICME2025 (R1)
نویسندگان
محمد صادق میرجلیلی *1، محسن سلطانی2، محمد جعفری گلویک2
1دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
2دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه یزد
چکیده مقاله
لقی محوری و طول تکیه‌گاه از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر توزیع تنش در اتصالات پینی هستند. لقی می‌تواند باعث تمرکز تنش و کاهش عمر مفید اتصال شود، درحالی‌که طول تکیه‌گاه با تأثیر بر جریان تنش، رفتار کلی سیستم را تغییر می‌دهد. در این مطالعه، به تحلیل تنش در طول پین، تحت تأثیر لقی‌های محوری مختلف و طول‌های متغیر تکیه‌گاه پرداخته شده است. با استفاده از شبیه‌سازی اجزای محدود، رفتار تنش در شرایط مختلف لقی و طول تکیه‌گاه بررسی شد. در ابتدا تأثیر طول تکیه‌گاه بر توزیع تنش بررسی شد. نتایج نشان دادند که افزایش طول تکیه‌گاه تغییری در تمرکز تنش موجود در پین ندارد و تنها جریان تنش را در طول پین منتقل می‌کند. در مرحله بعد، تأثیر لقی محوری بر توزیع تنش در شرایط لقی شعاعی صفر تحلیل شد. مشخص گردید که افزایش لقی محوری منجر به افزایش تمرکز تنش در نقاط گوشه تکیه‌گاه می‌گردد و سبب می‌شود جریان تنش به داخل تکیه‌گاه کشیده شود. این پژوهش نشان داد که بهینه‌سازی پارامترهای هندسی پین و تکیه‌گاه می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی تمرکز تنش را کاهش دهد و رفتار مکانیکی اتصال را بهبود بخشد. نتایج این تحقیق می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای طراحی دقیق‌تر اتصالات پینی و افزایش طول عمر سازه‌ها مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها
پین، بیشینه تنش، لقی محوری، تکیه‌گاه درگیر
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر