مطالعه تجربی عوامل موثر بر عیوب فرآیند کشش عمیق گرم چندلایه آلومینیوم-الیاف شیشه
کد مقاله : 1060-ICME2025 (R1)
نویسندگان
منوچهر مهرپویا *1، حمید گرجی1، محمد بخشی جویباری1، عباس ذوالفقاری2
1دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
2دانشیار مهندسی مکانیک-ساخت و تولید
چکیده مقاله
شکل دهی چندلایه ها بصورت یکجا با هدف حفظ خواص آنها از عمده چالشهای پیش رو در زمینه کاربرد این مواد در صنعت می باشد. درمیان فرآیند های شکل دهی چند لایه ها، کشش عمیق بسیار مورد توجه بوده است و پژوهشهای گسترده ای به منظور شناسایی یک الگوی مناسب جهت تولید قطعات فاقد عیوب مرسوم ازقبیل چروکیدگی، گوشواره ای شدن، پارگی و جدایش لایه ها انجام شده است. در این مطالعه چندلایه شامل پوشش ورق آلومینیوم 5052 به ضخامت یک میلیمتر و لایه میانی کامپوزیتی می باشد که با استفاده از صفحات پیش آغشته به ضخامت 0/3 میلیمتر از جنس پلی آمید با60 درصد وزنی الیاف ممتد شیشه در دو ضخامت 3/2 و 4/0 میلیمتر به ترتیب در دو طرح [AL/90/0]s و [AL/90/0/90/0 ̅]s لایه چینی شده اند. نمونه ها در دو شرایط دمای 160 و240 درجه سانتیگراد و در دو حالت نیروی ورقگیر 8/5 و 21/3 کیلو نیوتن با دو نوع روانکار گریس نسوز و گرافیت کشش عمیق شده اند. سپس با بررسی رفتار حرارتی- مکانیکی چند لایه، تاثیر عواملی مانند نیروی ورقگیر، دما، شرایط اصطکاکی و ضخامت بر عیوب فرآیند کشش عمیق گرم، به روش تاگوچی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که شرایط بهینه با بیشترین ارتفاع کشش برابر با 17 میلی متر و کمترین عیوب، مربوط به چندلایه به ضخامت 3/2 میلی متر در شرایط نیروی ورقگیر 21/3 کیلو نیوتن در دمای 160 درجه سانتیگراد در حضور روانکار گرافیت می باشد.
کلیدواژه ها
کشش عمیق گرم، چندلایه فلز-کامپوزیت، پلیمر گرمانرم، تاگوچی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی