| بررسی اتصال ورق‌های آلومینیوم 5052 و فولاد ضد زنگ L316 با استفاده از فرآیند کلینچ الکترومغناطیسی |
| کد مقاله : 1010-ICME2025 (R1) |
| نویسندگان |
|
لیلا امیری لمراسکی *، حمید گرجی، محمد بخشی جویباری دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل |
| چکیده مقاله |
| در این مقاله، فرآیند کلینچ الکترومغناطیسی به عنوان روشی نوین و بدون نیاز به حرارت یا مواد واسطه برای ایجاد اتصال بین ورق‌های فلزی، به‌ویژه آلومینیوم 5052 و فولاد ضد زنگ L316، مورد بررسی قرار گرفته است. این روش به دلیل امکان اتصال سریع و مستحکم و همچنین کاهش اثرات حرارتی بر مواد، کاربردهای متعددی در صنایع مختلف، به ویژه صنایع خودروسازی و هوافضا، پیدا کرده است. در بخش آزمایش‌ها، با طراحی و استفاده از قالب تفلونی و بررسی نتایج حاصل، تأثیر جنس قالب و ابعاد آن بر همگنی و استحکام اتصال ارزیابی شد. نتایج نشان داد که استفاده از قالب‌های تفلونی به دلیل خاصیت عایق بودن الکتریکی و مقاومت حرارتی، منجر به ایجاد اتصالاتی یکنواخت‌تر و با استحکام بیشتر شد. همچنین، تحلیل‌های انجام شده نشان داد که قطر بهینه برای سوراخ ورق آلومینیوم 13 میلی‌متر و برای ورق فولاد ضد زنگ 20 میلی‌متر است و استفاده از سیستم پینی و پولکی‌ها به منظور هم‌مرکزی، به‌طور موثری باعث بهبود کیفیت اتصال و کاهش تمرکز تنش در ناحیه گلویی اتصال می‌شود. هدف اصلی تحقیق، ارزیابی تفاوت در شکل‌پذیری دو ورق، بر کیفیت و استحکام اتصال و مقایسه‌ی استحکام کلینچ معمولی و کلینچ الکترومغناطیسی است. نتایج آزمایش‌ها نشان می‌دهد که کلینچ الکترومغناطیسی در مقایسه با کلینچ معمولی از استحکام خوبی برخوردار است و تفاوت در شکل‌پذیری مواد تأثیر مستقیمی بر تمرکز تنش‌ها در ناحیه اتصال دارد. |
| کلیدواژه ها |
| کلینچ الکترومغناطیسی، آلومینیوم 5052، فولاد ضد زنگ l316، شکل‌پذیری |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
